Η δίκη ξεκίνησε την περασμένη Τρίτη για να διακοπεί το απόγευμα εκείνης της ημέρας και ξεκίνησε ξανά την Παρασκευή το πρωί για να ολοκληρωθεί 15 ώρες μετά το βράδυ της Παρασκευής. Το δικαστήριο δέχθηκε με ψήφους 3 έναντι 2 (μειοψήφισαν οι δυο ναυτοδίκες) ότι ο αξιωματικός ευθύνεται για εξ αμελείας φόνο του Άρη Κουμπά.
Δικηγόρος πολιτικής αγωγής ήταν ο δικηγόρος Μυτιλήνης Στέλιος Κίνδερλης.
Θυμίζουμε τα βασικά σημεία της υπόθεσης:
Ο 44χρονος Άρης Κουμπάς είχε βγει για ψάρεμα με το σκάφος του και στις 9:40 το βράδυ του Σαββάτου 3 Ιουλίου 2010, όταν είχε ήδη νυχτώσει, συνέβη το δυστύχημα. Η βάρκα του βρέθηκε χτυπημένη στην ακτή, ενώ ο ίδιος ανασύρθηκε μια μέρα μετά από τη θάλασσα, στην περιοχή του αεροδρομίου, φέροντας τραύμα στο κεφάλι το οποίο και του στοίχισε τη ζωή.
Οι Αρχές προσπάθησαν να διαλευκάνουν κάτω από ποιες συνθήκες ο άτυχος άνδρας έπεσε από το σκάφος του στη θάλασσα, όπου βρέθηκε νεκρός. Ιδιαίτερα, βέβαια, εξετάζεται ο ρόλος του ταχύπλοου φουσκωτού του Λιμενικού, το οποίο επέστρεφε εκείνη την ώρα από τη Χίο μεταφέροντας το γενικό γραμματέα Αιγαίου και Νησιωτικής Πολιτικής, Δημήτρη Χαλκιώτη, που συμμετείχε σε εκδήλωση συνάντησης φουσκωτών σκαφών στο γειτονικό νησί.
Ένα υπηρεσιακό σήμα που είχε εκδοθεί την επομένη του τραγικού συμβάντος (4 Ιουλίου 2010) από τη γραμματεία ΑΣΔΕΝ και απευθυνόταν στο γραφείο του αξιωματικού υπηρεσίας του Λιμενικού Σώματος (ΚΕΠΙΧ), με τον τίτλο «Secret Εθνική χρήση», δόθηκε στη δημοσιότητα λίγες ημέρες μετά από το δυστύχημα. Το υπηρεσιακό σημείωμα επιβεβαίωνε τη σύγκρουση του σκάφους του ερασιτέχνη αλιέα με το υπηρεσιακό σκάφος του Λιμενικού.
«Την 3η Ιουλίου 22.00 10 στη θαλάσσια περιοχή νοτίως του λιμανιού της Μυτιλήνης κατά μήκος των ακτών της Νεάπολης Μυτιλήνης (περιοχή αεροδρομίου) συγκρούστηκε υπηρεσιακό σκάφος του Λιμενικού Σώματος στο οποίο επέβαινε ο Γενικός Γραμματέας του Υπουργείου Αιγαίου με σκάφος του ιδιώτη Κουμπά Αριστείδη το οποίο δεν έφερε φώτα ναυτιπλοΐας. Μετά τη σύγκρουση των σκαφών, αγνοείται ο παραπάνω ιδιώτης, ιδιοκτήτης του πλωτού σκάφους.»
Το Λιμενικό μιλούσε τότε για «ακυβέρνητο σκάφος» που κινούνταν προς το σκάφος του Λιμενικού χωρίς επιβαίνοντες. Οι επιβαίνοντες στο υπηρεσιακό σκάφος του Λιμενικού έλεγαν ότι «δεν είδαν κανέναν πάνω στη βάρκα όταν αυτή έπεσε πάνω τους».
Η οικογένεια έχει ξεκινήσει από τότε δικαστικό αγώνα, ζητώντας να της δοθούν υπεύθυνες απαντήσεις για το τι ακριβώς συνέβη εκείνο το βράδυ της 3ης Ιουλίου 2010.
Μια μητέρα – υπάλληλος και εκείνη του Πανεπιστημίου Αιγαίου – έχει αναλάβει πλέον μόνη της την ανατροφή των τριών παιδιών (δυο κορίτσια 19 και 10 ετών και ένα αγόρι τεσσάρων ετών), ενώ η σύνταξη του χαμένου συζύγου είναι μόλις 500 ευρώ.
